|
БАРЫ ТИК АВЫЛЫМ ТАҢНАРЫ
Авылымда таңнар ямьле минем,
Бәлки миңа шулай тоела.
Туган авылым минем табигатьнең
Иң түренә кереп сыенган.
Авылымда таңнар сызылып ата,
Офыклары алсу, шәмәхә.
Күңелемә илһам биреп тора
Авылымда минем һәрнәрсә.
Авылымда таңнар нурга төрә
Гүзәл табигатьне тагын да.
Шул таңнарда гөлләр күзен ача
Томан аша яшел болында.
Су буенда үскән тал тирәкне
Иртәнге җил назлап уята.
Бар авылны алсу нурга төреп
Авылымда минем таң ата.
Каз бәбкәләр бергә каршылыйлар
Иртә таңны елга буенда.
Чума-чума алар коеналар,
Юыналар инеш суында.
Өй каршында сызылып таң атканда,
Шомырт белән миләш сөйләшә.
Күтәрелеп килгән кояш шунда:
"Хәерле көн!" - диеп эндәшә.
Авылымда таңнар ямьле минем,
Әллә миңа шулай тоела.
Авылымның иркә кочагында
Табигать ул үзе сыенган.
АВЫЛЫМ
Авылымның матурлыгын
Җырларга салыйм әле.
Хисләргә бай чагы күңелемнең
Бер җырлап алыйм әле.
Төшеп барам инеш буйларына.
Каз үләне күптән баш төрткән.
Тал-тирәкләр белән серләшергә
Хыялланган идем мин күптән.
Челтер-челтер итеп инеш ага,
Сикерешеп үтә тамчылар.
Тезелешеп кайта каз-үрдәкләр,
Әйтерсең лә, нәни җырчылар.
Күңелләргә якын туган якның
Җирдә яткан һәр бер тузаны.
Чит җирләрдә озак йөрдем бугай:
Сизелмәгән гомер узганы.
Онытмадым, туган нигез, сине,
Туган авылым, басу кырларым.
Кайткан саен каршылый күк мине
Артта калган яшьлек елларым.
| 